Poprzez obce jeszcze w Polsce pojęcie jerkingu rozumiemy łowienie za pomocą jerków – sztucznych przynęt wykonanych z najrozmaitszych materiałów (drewna, plastiku, pianki specjalistycznej). Są one w odpowiedni sposób dociążone. Zachwycają różnorodnością kształtów. Najczęściej jerki nie posiadają steru, który wykorzystywany jest przy typowych woblerach. Występują zarówno w wersjach pływalnych i niezatapialnych, jak i pływających – z reguły do danej głębokości, oraz tonących – o zasięgu nawet kilkumetrowym. Jerki mają też rozmaitą wagę: od lekkich po bardzo ciężkie. Waga ta z reguły związana jest z wielkością przynęty.
Jerki używane są od bardzo dawna w Stanach Zjednoczonych, z upływem lat znalazły też swoich gorących zwolenników w Europie. W Polsce zdobywają stopniowo coraz większą popularność. Najczęściej kojarzone są z łowieniem szczupaków, jednak mogą być wykorzystywane także w odniesieniu do innych ryb drapieżnych, m.in. sandaczy, okoni i sumów.
Jerki, jak wspomniano już wcześniej, swoją budową przypominają wobler. Mimo że nie mają steru, doskonale dają sobie radę. Jest to wynikiem odpowiedniego kształtu oraz rozmieszczenia dobranego obciążenia. Projektanci jerków niechętnie dzielą się swoimi tajnikami, jednak sama konstrukcja to tylko część sukcesu. Praca przynęt jest uruchamiana za pomocą odpowiednich ruchów wędziska, jest więc bardzo zależna od zachowania wędkarza.
Do grupy jerków zaliczyć można także Twitchbaity, czyli duże woblery posiadające ster. W ich przypadku, oprócz pracy osiąganej standardowo podczas zwijania linki, jest możliwość nadania ruchu za pomocą szarpnięć i pociągnięć, mających za zadanie dodatkowo zwabić drapieżnika. Najczęściej są to przynęty w wersji pływającej.
Kolejna godna zapamiętania odmiana jerków to tzw. Pullbaity. Wyróżniają się kształtem: podłużnym, lekko płaskim. Są bardzo skuteczną formą przynęty. Najczęściej podczas tradycyjnego ściągania nie pracują. Pracę nadaje im się za pomocą podciągnięć wędziska. Jest to propozycja raczej dla osób doświadczonych, ponieważ wiele w przypadku tej techniki zależy od możliwości łowiącego. Temu typowi jerków pracę nadaje się podczas szereg różnych technik, a to na ile szybki będzie to ruch, płytki czy głęboki, delikatny, długi czy krótki… wszystkie te aspekty pozostają tak naprawdę w rękach łowiącego. Wszystko zależy tutaj od pomysłowości i umiejętności wędkarza.
Pullbaity najczęściej pracują w linii prostej, niewiele odchylając się na boki. W połączeniu z kolorystyką są jednak wystarczające, aby sprowokować drapieżnika do ataku. Różnorodność tych przynęt pozwala na niemalże dowolne zastosowanie ich w bardzo różnych warunkach i na wielu typach łowisk. Miłośnicy łowów na szczupaki bardzo często podrasowują sobie te przynęty do swoich potrzeb.
Kolejnymi przynętami należącymi do szerokiej rodziny jerków są zachwycające mnogością kształtów i kolorów powierzchniowce. W zależności od formy, jaką przybierają woblery powierzchniowe pracują na wiele sposobów: mogą pluskać wodę, wyskakiwać ponad wodę lub chować się. Posiadają także szereg usprawnień w postaci skrzydełek, łopatek, łapek itp., które dodatkowo wabią drapieżnika.
Rodzajów jerków jest oczywiście dużo więcej. Przynęt w tej rodzinie jest naprawdę wiele, zdaniem niektórych możemy do tej grupy zaliczyć także specjalistyczne przynęty miękkie.
