Istnieje wiele odmian różnych dyscyplin sportowych, co jest dowodem na wielką kreatywność ludzi oraz potrzebę stałego urozmaicania sobie rozrywki. Szczególnie w ostatnich latach bardzo modne stało się dodawanie nowych elementów do już klasycznych dyscyplin i otrzymywanie w ten sposób zupełnie nowej jakości – tak jak kitesurfing, który łączy klasyczny surfing z nowoczesnym elementem, jakim jest nadający pędu latawiec.
Pomysłowość ludzi, którzy całe lata spędzają na udoskonalaniu pewnych metod czy sposobów spędzania czasu, nie zna granic. Często to potrzeba jest matką wynalazku i przy braku odpowiednich sukcesów, zaczyna się poszukiwać nowych metod uprawiania danego sportu – tak narodziło się wędkarstwo spinningowe, które dzisiaj ma bardzo liczną grupę entuzjastów. W odróżnieniu od klasycznego wędkarstwa, wędkarstwo spinningowe polega przede wszystkim na odpowiednim imitowaniu zachowań rannej rybki przez wędkarza. Przy wykorzystaniu muchy, to wabik ma za zadanie uczynić większą pracę i sprawić, by ryba nabrała się i potraktowała tę imitację jako pożywienie i złapała się na haczyk.
Z kolei wędkarstwo spinningowe zakłada imitację ruchu ryby, a więc takie ściąganie i popuszczanie przynęty, by ryby w akwenie uległy złudzeniu, że jest to także ruchomy pokarm. Przez wzgląd na ten fakt, wędkarstwo spinningowe najlepiej nadaje się przede wszystkim do nęcenia i wyławiania ryb drapieżnych, których głównym pokarmem jest plankton i małe ryby. Sprawdza się więc idealnie na sandacze i szczupaki, ale także okonie i sumy, co niestety czasami oznacza konieczność zastosowania przyponu, np. wolframowego. Jest to element nakładki na żyłkę lub linkę, dzięki której drapieżne ryby nie są w stanie przegryźć linki i uwolnić się z pułapki. W teorii tylko i wyłącznie szczupak, z występujących gromadnie na polskich akwenach ryb, byłby w stanie poradzić sobie z przerwaniem takiej żyłki. Spotyka się jednak wędkarstwo spinningowe, w którym wykorzystuje się przypon także w przypadku prób odławiania innych gatunków, chociaż te nie powinny być w stanie aż tak sprawnie poradzić sobie z linką. Bez wątpienia ograniczeniem do stosowania techniki spinningowej jest duże zarośnięcie rzeki lub jej naturalne ukształtowanie, które uniemożliwia lub znacznie utrudnia swobodne operowanie wędziskiem i linką.
To, co charakterystyczne dla tego sportu, to konieczność bardzo skutecznego przygotowania swojego sprzętu. Wędka spinningowa jest zdecydowanie krótsza i bardziej elastyczna od innych modeli, ponieważ musi w bardzo precyzyjny sposób odwzorowywać ruchy przynęty na dłoni wędkarza. Tylko w ten sposób jego działania i ruchy będą odpowiednio dynamicznie przełożone na zachowanie przynęty w wodzie. Dlatego też wędkarstwo spinningowe wykorzystuje różnego rodzaju przynęty, głównie występujące w postaci gum. Najpopularniejsze to oczywiście blachy, czyli błystki, ale także rippery i twistery – przeważnie z kilkoma haczykami. Nie muszą one być realistycznym odwzorowaniem czy mieć zapachu albo smaku – liczy się to, by były łatwo dostrzegalne w toni wodnej i odpowiednio ułatwiały wędkarzowi jego wypracowane ruchy.